Natrafiłem jakiś czas temu na ten niezwykły film, w zasadzie reportaż pod tytułem “Z Powiśla”. Film powstał w 1958 roku w ramach cyklu “Wędrówki po Warszawie”. Scenariusz autorstwa Kazimierza Karabasza, zdjęcia wykonał Stanisław Niedbalski. Co ciekawe lektorem i oprowadzającym nas po Powiślu jest Tadeusz Łomnicki, którego przedstawiać nawet nie wypada.
Z Powiśla – niesamowity obraz dzielnicy z 1958 roku
Film rozpoczyna się od pokazania panoramy Powiśla od strony ulicy Bartoszewicza. Widać Dynasy, Cichą, zniszczoną Topiel i Zajęczą, Drewnianą z Elektrownią w tle. Pustkowie na Leszczyńskiej, Oboźnej i Browarnej i ostańce na Radnej a także ocalałą część budynku Panoramy Tatr. Autorzy zabierają nas potem w niezwykłą podróż – pokazując ulice Powiśla i nieco cenną atmosferę panującą wówczas na Powiślu.
Autorzy pokazali także przerażające zniszczenia wojenne które dotknęły naszą dzielnicę. Pokazane są wypalone mury, rozerwane klatki schodowe i puste podwórka. Pokazani są także ludzie którzy – zdaniem autorów – z przywiązania do miejsca narodzin trwają w tych niezbyt komfortowych warunkach. W reportażu widać surowość dzielnicy i warunków w których mieszkają ludzie. Widać jednak jeszcze jedną ważną rzecz – życie. Na Solcu stoją pawilony i kwitnie handel z koszyka, na Dobrej przemyka samochód a na podwórkach i gruzowiskach biegają dzieci.
“Z Powiśla” to reportaż ciekawy jeszcze z jednego względu – zachowane budynki. Udało mi się rozpoznać wiele z nich jednak w filmie jest pokazanych kilka miejsc których nie kojarzę. Jedno z nich szczególnie mnie zastanawia. Może komuś z Was te budynki wydadzą się znajome. Zdjęcie znajdziecie poniżej.
Film trwa niecałe 10 minut ale naprawdę warto spędzić ten czas a potem obejrzeć jeszcze raz i jeszcze raz co chwilę wciskając pauzę. Gorąco polecam reportaż “Z Powiśla” nie tylko dla tych z Powiśla.